IWONA – 52 LATA, HASHIMOTO TO NIE WYROK

SUKCES IWONY – HASHIMOTO TO NIE WYROK

To będzie długa wiadomość. Ale już teraz napiszę – hashimoto to nie wyrok. Ale czytaj dalej…

Podzielę się z Tobą moją historią, bo bardzo mnie cieszy moja przemiana. I bardzo pragnę Ci podziękować.
Dawno, dawno temu była sobie młoda dziewczyna, szczupła, dość zgrabna, podobno niebrzydka. Uwielbiała i uwielbia nadal długie trasy rowerowe, bieganie, chodzenie po górach. To byłam ja.

W pewnym momencie mojego życia, około 48 roku życia, ktoś zaczął zaciągać ręczny hamulec i zaczęłam przybierać na wadze.

Kilka różnego rodzaju diet, przy których waga spadała o kilka kg, a później znowu rosła. Do tego doszło nieprawdopodobne łaknienie na słodycze. Słodycze w każdej postaci Potrafiłam zjeść duży posiłek i do tego tabliczkę czekolady.

Czerwona lampka zapaliła mi się w zeszłym roku po wakacjach. Mieliśmy wspaniały urlop, tydzień w górach. Następne 9 dni wyprawy rowerowej 800 km,  po których się okazało, że nic nie schudłam.
Pomyślałam o insulinooporności, ale w natłoku pracy odpuściłam temat. W styczniu tego roku weszłam na wagę i doznałam szoku, bo było 4 kg do przodu. Wszyscy mi tłumaczyli, że taka kolej rzeczy, że po 50 roku życia i po menopauzie tak jest i mam się z tym pogodzić….

Ja się nie chce z tym godzić, bo to nie jestem ja. Zrobiłam badania w kierunku insulinooporności oraz panel tarczycowy.

I okazało się, że mam hashimoto.

Zaczęłam czytać z czym to się wiąże, jak z tym walczyć i ogólnie co dalej. Córka wysłała mi link do Twojego bloga.
Z każdym zdaniem i informacją na blogu oczy robiły mi się jak 5 zł.  Jak to bez nabiału? Jak bez strączkowych?

Zakupiłam oba e-booki – treningowy i z dietą MÓJ PLAN-TWÓJ EFEKT.

No i co dalej? Tydzień czytałam, analizowałam i robiłam zakupy.
Początek był dla mnie ciężki, bo musiałam właściwie wywrócić swoje życie do góry nogami. Dziś mija 8 tygodni beż nabiału, bez strączkowych,  bez cukru, z ograniczeniem glutenu. Nie mam z tym najmniejszego problemu.